POLİTİZE EDİLMİŞ "APOLİTİZM"
Yüzlerce kitap okudum. Okurken çok zorlandığım ve kendimi sürekli yetersizlik içinde bulduğum iki kitap var. Bunlardan biri sevgili Aydin Cubukcu'ya ait olan "Kültür ve Politika", diğeri ise Platon'un "Devlet" isimli kitapları... Bunları en az üçer defa okudum. İtiraf etmeliyim ki, hala bu kitapları tam olarak özümsediğimi söyleyemem. Kültür, politika, politik ahlak ve sınıflı toplumlarda her sınıfın kendi kültürünü ve ahlakını yaratmasına ilişkin bilgiler içeren bu kitapları herkesin okumasını tavsiye ediyorum.

Kapitalizm, başı her derde girdiğinde kendini kurtaracak yeni çözümleri bir şekilde buluyor. Reel üretim bitince yerine finans kapitali, o da kurtarmayınca kripto paraları, vadeli işlemleri ve bunun gibi finansal araçları piyasaya sürüyor. Son yıllarda ilginç bir şekilde futbol endüstrisi kapitalizmin kurtarıcısı oldu.

Türkiye gibi uluslararası sermayenin işçi ve hammadde kaynağı olan ve kalabalık nüfuslarıyla vazgeçilmez birer pazar işlevi gören ülkelerde bu finansal araçlardan ziyade asıl önem verdikleri şey ise; derin bir kültürsüzlük ve ahlaksızlık yaratmak... Bu derin ahlaksızlığa politize edilmiş bir "apolitizasyon" eşlik ediyor. Ülkenin her yerinde her an politika konuşuluyor. Ama bu politik duruş özünde salt "fanatizmden" ibaret. Bilgisizlikle ve fetişizmle kışkırtılmış bir fanatizm var.

Siyasetin, felsefe, tarih ve bilimle tüm ilişkisi kesilmiş durumda bulunuyor. Günü birlik gelişmeler üzerinden politika yapılıyor. Sınıf çelişkileri, toplumların içsel dinamikleri ve kültürel DNA'ları hiç bir şekilde dikkate alınmıyor. İktidarların sınıfsal görevleri ve bağlantıları hiç bir şekilde dikkate alınmıyor. Her siyasal söylemin ve aktörün, günün koşulları gereği ortaya çıktığı düşünülüyor. Halbuki bütün bunların hepsi, binlerce yıllık sınıfsal bir tavrın birer kopyası durumundalar. Ne AKP yeni bir parti, ne Tayyip Erdoğan yeni bir siyasi figür... Bu ikisi binlerce yıllık geleneğin kötü birer kopyası... Ne de CHP orijinal bir parti... Onun bugün yaptığı yanlışlar ve yapmasını bekleyip de yapmadığını gördüğümüz doğrular, yüzlerce yıllık sosyal demokrat partilerin genel çaresizliğinin ve misyonunun bir göstergesi...

Derin bir kültürsüzlüğe, ahlaksızlığa, apolitizasyona sürükleniyor ve günden güne toplumsal dayanışma duygumuzu kaybediyoruz. Sadece takım tutan taraftarlarız. Siyasi bir görüşe değil, çirkin bir fanatizme sahibiz.
@öne çıkar