Zaman çok hızlı geçiyor ve en bu hıza yetişemez oldum. Daha dün ilkokula başladığım günü hatırlıyorum, şimdi kocaman kız olmuşum. Ve ben daha dün insanlarla konuşmaya, arkadaş olmaya çekinirken, bugün binlerce okurum takip edenim olmuş. Ne de çabuk geçmiş zaman ve ben ne çabuk alışmışım hayat denen bu illetin akışına…

 Ölmek için doğduk…

 Ve yaşamak zorlaştı artık. Karakterimize uymayan insanlarla konuşur olduk. Arkadaşlıklarımızı çıkarlara dayalı kurduk. Zaman kavramını dondurduk. Özlemenin yerini, yenisi gelirlerle savuşturduk.

Ve unuttuk biz:

Unuttuk… 

Ölmek için doğduk!

Neler için güleceğimizi, neler için ağlayabileceğimizi karıştırır olduk. Bizi yadırgarlar diye sevdiğimiz şeylerden vazgeçtik. Populariteyle yoğrulduk, modayla kavrulduk, biz; biz olmaktan çıktık çoktan ve biz yok olduk… 

Bir çok olaya kayıtsızlaştık, bir çok iyimser kişiye sırtımızı döndük, zararsızları eledik, yararsızları sevdik, zamansızlara aşık olduk, zamanlılara rest çektik ve biz unutulan olduk. Oh olduk!

 İyi oldu bize! Bu kadar kör olmamalıydık. Çuvaldızı kendimize batırabilseydik eğer, hayıflanmak yerine mutluluktan uçuyor olabilirdik. Ama biz en kolay yolu seçtik. Acı çekmeye alıştırdık bedenimizi… İnsanları ırklarına göre yargıladık, yaşam tarzlarını yargıladık. Onları tanımak yerine kendimizi kabuğumuza çektik. Kendimize yabancı olduk.

 Unuttuk…

 Ölmek için doğduğumuzu unuttuk!

 Engellilerin engellerini unuttuk. Bana dokunmayan yılan bin yaşaşınlarda boğulduk. Çürükçül yaşam olduk. Bugün çalıştık bugün doyduk, yarın çalışırsak yarın doyduk… Yoksa aç kaldık. Geçmişten ne ders ne izahat aldık. Geçmiş geçmiştir dedik, dediğimizle kaldık. Yeni bir yıla hazır mısınız dediler;

Eyvallah dedik.

 Kimse kimsenin her şeyi olamaz demişler bir şarkıda. Haklılar tabi benim derdimi benden başka kim bilebilir ki! Ya da bilmek için çabalarlar mı ki? Bu düzende olmaz arkadaşım.  Kimse kimsenin derdini anlamaz. Sevgililer, karılar, kocalar, arkadaşlar… Yeri gelir anne babalar bile birer yabancıdır insana… Seni senden iyi anlayan yoktur bu dünyada ve yalnız kalacaksın sen. Doğanın kanunu bu;

 Yalnız doğdun ve yalnız öleceksin.

 Ve doğdun ki öleceksin… 

Umarım yeni gelen yıl eskisini aratmaz. Ama bu dünyada gün günden kötü geçiyor. Her an her şey olabilir. İnşallah yanılırım. Bu konuda yanılmaya o kadar çok ihtiyacım var ki…