O Mavi Gözlü Bir Dev'di...

OTOBİYOGRAFİ   1902'de doğdum 

doğduğum şehre dönmedim bir daha 

geriye dönmeyi sevmem 

üç yaşımda Halep'te paşa torunluğu ettim 

on dokuzumda Moskova'da komünist Üniversite öğrenciliği 

kırk dokuzumda yine Moskova'da Tseka-Parti konukluğu 

ve on dördümden beri şairlik ederim

kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir                                                 ben ayrılıkların  kimi insan ezbere sayar yıldızların adını                                                 ben hasretlerin

hapislerde de yattım büyük otellerde de 

açlık çektim açlık gırevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir

otuzumda asılmamı istediler  kırk sekizimde Barış madalyasının bana verilmesini                                                              verdiler de 

otuz altımda yarım yılda geçtim dört metre kare betonu 

elli dokuzumda on sekiz saatta uçtum Pırağ'dan Havana'ya

Lenin'i görmedim nöbet tuttum tabutunun başında 924'de 

961'de ziyaret ettiğim anıtkabri kitaplarıdır

partimden koparmağa yeltendiler beni                             

 sökmedi  yıkılan putların altında da ezilmedim

951'de bir denizde genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne ölümün 

52'de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim ölümü

sevdiğim kadınları deli gibi kıskandım  şu kadarcık haset etmedim Şarlo'ya bile 

aldattım kadınlarımı 

konuşmadım arkasından dostlarımın

içtim ama akşamcı olmadım  hep alnımın teriyle çıkardım ekmek paramı ne mutlu bana

başkasının hesabına utandım yalan söyledim  yalan söyledim başkasını üzmemek için               

ama durup dururken de yalan söyledim

bindim tirene uçağa otomobile  çoğunluk binemiyor 

operaya gittim             

çoğunluk gidemiyor adını bile duymamış operanın 

çoğunluğun gittiği kimi yerlere de ben gitmedim 21'den beri             

camiye kiliseye tapınağa havraya büyücüye             

ama kahve falıma baktırdığım oldu

yazılarım otuz kırk dilde basılır             

Türkiye'mde Türkçemle yasak

kansere yakalanmadım daha 

yakalanmam da şart değil 

başbakan filân olacağım yok  meraklısı da değilim bu işin 

bir de harbe girmedim  sığınaklara da inmedim gece yarıları 

yollara da düşmedim pike yapan uçakların altında 

ama sevdalandım altmışıma yakın 

sözün kısası yoldaşlar 

bugün Berlin'de kederden gebermekte olsam da                                             insanca yaşadım diyebilirim 

ve daha ne kadar yaşarım                              

başımdan neler geçer daha                                                                 

kim bilir.          

11 Eylül 1961 / Doğu Berlin.

^{Nâzım Hikmet Ran (d. 15 Kasım 1901[1], nüfusta kaydı 15 Ocak 1902[1][2], Selanik - ö. 3 Haziran 1963, Moskova) Türk şair ve oyun yazarı. Lakabı "Güzel Yüzlü Şair" veya "Mavi Gözlü Dev"dir. Yasaklı olduğu yıllarda Orhan Selim adını da kullandığı olmuştur. Hatta İt Ürür Kervan Yürür kitabı Orhan Selim imzasıyla çıkmıştır.[3] Türkiye'de serbest nazımın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türk şiirinin önemli isimlerindendir. Uluslararası bir üne ulaşmış ve adı 20. yüzyıl'ın ilk yarısında yaşamış olan dünyanın en büyük şairleri arasında anılmıştır.[4] Eserleri birçok dile çevrilmiştir. Mezarı halen Moskova'da bulunmaktadır.Türkiye Komünist Partisi (TKP) üyesi olup ayrı ayrı toplam 11 davadan yargılanmıştır.}

^{Eserleri birçok ödül almıştır. Türkiye'deki yaşamının çoğunu hapiste geçirmiş daha sonra Moskova'ya gitmiş ve Türk vatandaşlığından çıkarılmıştır.}

^{Nazım Hikmet,1938'de cezaevine girmiş ve şiirleri yasaklanmıştır. Türkiye'de ancak ölümünden iki yıl sonra 1965'te şiirleriyle yeniden önem kazanmıştır. http://tr.wikipedia.org/wiki/N%C3%A2z%C4%B1m_Hikmet}