FINDIKDA SORUN YOK ........

Ordu ve Giresun'u yakından ilgilendiren Fındık konusunda halkın istediği doğrultuda son yıllarda yaşanılanlara bakınca; bir çözümden uzak olunduğu ve böyle bir çözümün kısa zamanda olamayacağı görülüyor...

Serbest pazar-liberal ekonomilerde amaç daha fazla kar etmek olduğundan; buna ulaşabilmek için de; alınan mal yada hizmet en düşük değerde alınıp yüksek değere pazarlandığında ancak o zaman yüksek kar edilebilecektir.

İçinde yaşadığımız zamanların koşulları buna uygun hale yıllar içinde adım adım getirildi.

İnsanlar sürekli yoksulluk içinde yaşatıldı,
İnsanlara sürekli işsizlik korkusu yaşatıldı,
Açlık her an kapıyı çalabilecek korku haline döndü,
Eğitimsizlik genele yaygınlaştı,
Örgütlenme önüne görünür-görünmez engeller kayuldu, (FİSKOBİRLİK etkinliği azaltıldı)
Yoksulluk, işsizlik, açlık, eğitimsizlik, örgütsüzlük beraberinde her zaman yozlaşma doğurur.

Tüm bunlara tarım kesiminde emek sarf edenlerin toplumun diğer kitlelerinin işçilerin-memurların-esnafın sorunlarına duyarsızlıklarıda dayanışma ve birlikte hak arama mücadelelerinde yalnız kalmalarına sebep oldu, istenen de buydu aslında...

Bugün Giresun-Ordu olmak üzere tüm Karadeniz bölgesi hatta tüm Türkiye'de tarımla geçinen bölgelerde yaşayanların gerçekleri yukarıda yazılanlar oldu.

"Susma, sustukça sıra sana gelecek!..." diye ezilenler, hak arayanlar bağırırlarken kulaklar bu seslere hep tıkandı...

1 Mayıslarda Taksim meydanında Emekçiler emeğinin karşilığını almak için, hak aramak için meydanlara çiktiginda tekmeler yiyen, joplar yiyenlerinlerin acıları görmezden gelindi...

"Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın!..." denildi...

Özelleştirmelerle insanlar işsiz kalırlarken, çigliklarina "Devlet ticaret yapmaz" denildi

Hepsine susuldu, duymazdan, görmezden, bilmezden gelindi en sonunda "Ticaret yapmasın dediğin devlet benim tarım ürünlerimi (Fındığımı) alsın" denildi

Acılarına ve haklı mücadelerine hep sessiz kaldığı, destek vermediği kitleleri ezen güçlerin karşisında şimdi tarım üreticisi yalnız kaldı...

İşte yıllarca fındığın değerini koruyup kollayan Fiskobirlik etkisizleştirilirken, TMO'nun ne yapacağı belli değilken; yine fındık üreticileri bu olanlara kayıtsız kaldılar...

Şimdi tarım üreticisi fındıkçılarda eziliyor ve yalnızlar tıpkı, haklı isteklerine destek vermedikleri işçiler, memurlar, emekliler, esnaf gibi hep birlikte yalnız kalıp eziliyorlar...

Şimdi tarım üreticileri fındıkçılar olarak; vicdanlarımızla baş başa kalıp; kendimizle hiç yüzleşmeyecek miyiz yada yine derin sessizlik içindemi olaylara bakacağız!

Zor ve insanın içini burkan zamanlarda; kenetlenerek, tepkiler koyarak, dayanışmalar göstererek, yardımlaşarak, birlikte yaslar tutarak hem insanlığımızı geliştiririz hem de yalnız olmadığımızı zor günlerde anlayarak haklarımızı koruyup, umutlarımızı geleceğe taşiyabiliriz!

Yoksa; Bizler sessiz kaldıkça sıra birgün bizede gelir!..."