DEMOKRASİNİN GÜCÜ VE ZAAFI



ABDULLAH AYDIN

[email protected]



“Özgürlükler ve Kurallar rejimi” olarak tanımlanan "Demokrasi", içinde taşıdığı güç ve zaaflarla, günümüz Dünyasının en tercih edilen siyasal sistemidir.

Demokrasi; yönetenlerin ve yönetimlere dolaylı iştirakçilerinin ( Hiçbir rejimde halk yönetici olmamıştır ve olmayacaktır), sistemin iki temel yapısını kabullerine göre, insanları refah ve mutluluğa taşıyabildiği gibi, sefalet ve rezaletlere de sürükleyebilmektedir. Dünyada birçok örnekte yaşandığı gibi, günümüz Türkiye"si de, iyi ve kötü örneklere benzeyen yollarda yürümektedir.

Yarım asrı aşkın süredir uygulamaya çalıştığımız Demokrasi deneyimimiz, ne yazık ki, yönetsel ve katılımsal kusurlarımız yüzünden insanlarımızı mutluluğa taşıyamamıştır. Otuz yıldır iç ve dış terörle boğuşurken, net biçimde dillendirilmese de, terörün arkasında ayrılıkçı emeller hep saklı ve diri tutulmuştur. Terör belâsının yanına bir de iç hukuksuzluk katılınca, sistemin insanları refah içinde geleceğe taşıması daha da güçleşmiştir.

Anayasa Mahkemesi DTP"yi oy birliği ile kapadı ve bazı yöneticilerine siyaset yasağı getirdi. Yüksek mahkemenin oy birliği ile karar vermesi pek sık görülür bir durum değil. DTP"nin suçluluğuna dair sağlam deliller elde etmiş olmalı ki; oy birliği ile karara varıyor. Gerekçeli karar açıklanınca durumu daha net anlayabileceğiz.

Demokrasilerde Parti kapatılır mı? Kimilerine göre "evet", kimilerine göre ise "hayır". Bu konuda en net örnek İspanya" da yaşandı. Herri Batasuna, Euskal Herritarrok ve Batasuna isimleri ile faaliyet gösteren parti, Bask bölgesinde ayrılıkçı terör faaliyetlerinde bulunan ETA örgütü ile organik ilişkiler içinde bulunduğu gerekçesiyle, İspanya Yüksek mahkemesi tarafından kapatıldı, hem de, son seçimlerde %10 oy almasına rağmen. Karar AİHM"ye taşındı ve mahkeme kararı onayladı.

İspanya"da bir iki yüz kişi öldüren terör örgütü ile ilişkilendirilip parti kapatılırken, kırk binin üzerinde yurttaşımızın ölümüne neden olan, beş yüz milyar dolar maddi kayba sebep olan terör ve PKK ile ilişkisini saklamayan DTP"nin kapatılması Demokrasi ayıbı olur muydu? Suçlularla her türlü organik bağ içinde olan bir kurum meşru sayılabilir mi? Elbette sayılamazdı. Demokratik Hukuk Devleti olma ve demokrasi ile yönetilme iddiasındaki bir ülke için kapatma kaçınılmazdı ve parti yüksek mahkemenin oy birliği ile kapatıldı.

DTP"nin davranışı Demokrasi açısından akıldışı. Sorunların çözümünde Referans olarak Terör örgütü PKK ve terör örgütü yöneticisi olmaktan dolayı ömür boyu hapis cezalısı birini göstermesi, kendi meşruiyetini yok saydığı gibi, Devleti ve hukuk sistemini de yok saymaktadır. Kısmi de olsa, yapılan çözüm önerilerine siyasi aklın kabullenemeyeceği türde öneri ve davranışlarla, adeta partilerinin kapatılması doğrultusunda çağrıda bulundular. Ucuz kahramanlıkla haklar elde edebilecekleri konusunda bazı olumsuz direnişler sergilediler. Hiçbir Demokrasi böyle bir davranışı yasal bir hak olarak yorumlayamaz ve mutlaka yaptırıma gider; nitekim öyle de oldu.

Devlet ve Demokrasi Hukuk çerçevesinde kaldığı sürece, en güçlü kurum ve sistem olarak ayakta kalabiliyorlar. Ancak: yönetsel ve hukuksal zafiyetler gösterince, en fazla huzursuzluğun, karmaşanın ve güvensizliğin kaynağı olabiliyorlar.

Parti kapatılması, Demokratik sistemin en son düşünmesi gereken bir yaptırım. Ancak sistemin yasaları (yasalar beğenilir veya beğenilmez) çerçevesinde kurulan bir parti, beğenmediği yasaların değiştirilmesi için, yasal çerçeve içinde her türlü çabayı gösterebilir, ama terörü meşru gösterme ve terör örgütü ile bağlantı içinde olma hakkı yoktur.

Demokrasimizin de maşallahı var. Sorunları çözmekte zorlanırken, halının altına süpürmede üstüne yok. Yıllardır Devleti yönetenler ve sistem o boyutlarda ihmal içinde ki; halkı yeteri kadar yurttaşlık çerçevesinde eğitip bütünleştiremediği için, danışma ve onun fikrini almaktan da çekiniyor, korkuyor.

Halkına güvenmeyen bir Devlet ve sistemin de ayakta kalabilme şansı yok. Devletin ve Demokratik sistemin tek güvencesi halk ve hukuk olmalıdır. Başka güvenceler aramanın beyhude çabalar olduğu unutulmamalıdır…