FINDIK DALDA TEKLEME
FAZLA FİYAT BEKLEME

Bir zamanlar ürünlerin kralıydı fındık.
Çarşıda alışverişler “fındık veresiye” olurdu genelde…Düğünler fındık satıldıktan sonra yapılırdı çoğunlukla… Köylü, o zaman yalnız mega şehirlerde olan yüksek okullarda okuyan çocuklarını fındığın geliri rahatça okuturdu. “Fındık zamanı, fındık alan esnafa birkaç kilo fındık satan çocuklar,aldıkları parayı harçlık yapar, en güzel günlerini yaşarlardı.
Şehrin belli yerlerine daha ziyade dansözlerden oluşan çadır tiyatrosu ile lunapark kurulur, halkacı çadırlarının da müşterileri artardı.
Sonra ne olduysa oldu. Fındık artık değerini kaybetti. Neden böyle oldu ? Derseniz; benim anladığım kadarıyla en başta hükümetlerin popülizme dayanan yanlış politikaları bunu tetikledi.
Eskiden sadece Ordu, Giresun ve Trabzon illerinin sahil kesiminde yetişen bu cazip ürün, ovalık alanlara yayıldı. Bu da fiyatın oluşmasındaki en önemli etken olan arz-talep dengesini olumsuz olarak etkiledi.
Bunun dışında, başta fındık borsasında gerekli ağırlığımızın olmaması gibi daha bir çok olumsuz etken fındığın gerçek değerini bulmamasına neden oldu.
Bu konunun detayını, fındık üreticileri ile fındık ticareti yapanlar daha iyi bilirler. Onun için bana daha fazla ahkam kesmek yakışmaz.
Yapılacak en doğru seçim, hiç kimsenin kişisel çıkarı ön plana çıkarılmadan üreticinin çıkarı yönünde bir politikanın oluşturulmasıdır.
O günler, ne günlerdi…
Geldi miydi fındık vakti,
Kedinin bile olurdu nakdi.
Fındık parasını kestirenler gözüne
Çadır Tiyatrolarını kurarlardı
Gelip millet düzüne
Köylünün yüzü gülerdi.
Cebine para girerdi.
Düğün dernek yapar;
Oğlunu everirdi.
Borçlarını öder, kalanıyla da;
Karınca kararınca…
Geçinir de giderdi.
Artık para etmiyor fındık denilen ürün.
Üreticiysen borç, harç edip ha bire sürün
Aklın varsa ne çarşıya in,
Ne de esnafa görün !
Günü gelecek yine seçim olacak
Meydanlar baştan başa dolacak.
Nutuklarla, vaatlerle
Çalkalanıp duracak.
Çoğu palavradır sakın ha !.. İnanma sen !
Fındığım yok pahasına gitmesin dersen,
Gel bizim partimize, oyunu ver sen !
Aganigi naganigi… Tabi ki yersen !..