Ankarada Çankaya huzurevinde,doğalgaz faciasında hayatlarını kaybeden gençlere mevlit okutulmuş.Huzurevi sakinleri bu gençlerden üçünü tanıyorlarmış.

Gencecik yaşta huzurevi ziyaret edecek kadar erdeme erişmiş bu çocukları, ziyaretçileri çok az sayıda olduğu için gayet iyi tanıyan huzurevi sakinleri ,acı haber karşısında çok üzüldüklerini belirterek, bu gençlerin kendileri ile yakından ilgilendiklerini, sık sık ziyaretlerine gelip onlarla sohbet ettiklerini söylemişler.

Doğalgaz kaçağı sebebi ile yılbaşı gecesi hayatlarını kaybeden bu pırıl pırıl gençlerin ölüm haberine derinden sarsılan yaşlılar , onlar için yapabilecekleri tek şeyin dua etmek olduğunu , ailelerine sabırlar dileyerek, kendi aralarında mevlit okutmaya karar vermişler.

 İnsan olan insanca duygular taşıyan herkese anlamlı bir mesaj niteliğinde olan bu haber içimizi bir kez daha burktu.

Yazı şöyle başlıyordu, Ziyaretçileri gayet az sayıda olduğu için, huzurevi sakinleri gelenlerin yüzlerini iyi hatırlıyorlarmış.

Huzurevinde yaşayan büyüklerimiz, dışarıda ne kadar kalabalık bir dünya olduğunu bildikleri için burukda olsa bir sitemi de böylece göndermiş oluyorlardı istemeden.

Halbuki bu gencecik çocuklar, o yılbaşı gecesi hayatlarını kaybettikten sonra, doğalgaz işinin başındaki yetkili bürokrat , gençlerin ölüm nedenleri belirlendiği halde, polisler tutanaklarını tuttukları halde, savcılık raporunu yazdığı halde, bilmezmiş gibi büyük bir insanlık ayıbı yaparak ölmüş insanların arkasından, yarı çıplaktılar diyecek kadar yalan bir beyanat verebiliyordu. arkasındanda görevinden istifa ediyor, yada tam belediye seçimlerinin tartışmalara sebep olan Ankarada adayların yeni açıklandığı bir döneme rastladığından olaylar karışmasın diye istifa ettiriliyordu.

İsimlerle uğraşmaya bildik kişilerin isimlerini yazıpta olayı siyasi bir merciye çekmeye çalışmıyorum.

Sadece olayın insani boyutunu sizlerle paylaşmak istedim.

Huzur evi ziyaretinin o gençlerin hayatındaki duygusallığını, sevecenliğini yaşadıkları için ne kadar insan olduklarını ne kadar temiz duygulara sahip gençler olduklarını , sessizce dünyadan ayrılırken ,çankaya huzur evinden onlara gözyaşı döken yaşlı ve yalnız insanlardan öğrenmenin burukluğunu yaşadım.

Mekanları cennet olsun.