ORDU'DA BİR İLK
Rahmetli annemin devamlı dilinden düşürmediği bir söz vardı: "DÜŞMEZ KALKMAZ Bİ ALLAH" Bugün düşündüğümde bu sözün ne kadar manidar olduğunu daha iyi anlıyorum.
Hayatta hiç kimse ne zaman neyle karşılaşacağını bilemez. Bugün sahip olduğumuz her şeyi yarın bir günde kaybedebiliriz.
Bu gün hiç bir şeyimiz yokken , yarın bir çok şeylere sahip olabiliriz.
Hayat yolu iniş ve çıkışlıdır.
Varlık da yokluk da insanlar içindir. Onun için insanoğluna düşen görev her zaman ve her zeminde mevcut imkanları iyi yolda kullanabilmekdir. Bu gün mal varlığımız var ise onu imkanı olmayanlarla paylaşabilmek ne güzel bir duygu olsa gerek.
İnsanoğlu paylaşmanın zevkini bir defa yaşadığında o duyguyu devamlı yaşamak ister.
Manevi doyum mutlulukların en güzelidir.
Allah katında da bu böyledir. İnsanları sevmek , bilhassa yoksulları hatırlamanın öbür dünyada karşılığı sonsuzdur. Dinimiz paylaşmayı , yoksullara ve kimsesizlere sahip çıkmayı emretmektedir. Bu tür hayırlara vesile olmanın da mükafatı büyükdür.
Bugünkü mahalli gazelerde okudum. Sayın Valimiz hayırlı bir Proeye daha imzaatmanın peşinde.
Sosyal Rehabilitasyon Projesi ihale aşamasına gelmiş.Bu au içinde temeli atılacakmış.
Ailesinden şiddet görmüş ya da zor durumda kalmış kadınların ve çocukların rehabilite edileceği bir mekanın hazırlanıyor olması çok önemli bir proje. Onun için yazımın başında ifede ettiğim gibi,hiç birimizin yarın ne olacağı belli değil. Bu aynı zamanda sosyal sorumluluğun bir gereğidir.
Şefkat ve himayeye muhtaç insanlara karşı sosyal bir sorumluluktur. Hele hele devlet olmanın , sosyal bir devlet olamanın gereği budur.
Dün akşam televizyon haberlerini seyrederken, Istanbul'da yaşanan bir protesto olayı hepinizin dikkatini çekmiştir.
Istanbul Kumkapı semtinde Göçmen insanların barındığı bir tutuklama evinde yaşayan göçmenlerin sorunları protesto ediliyordu.
Göçmen evinde her ülkeden her dinden insanlar var.
Ve işin doğrusu her türlü suçdan dolayı tutuklanan insanlar var. Bu çok yüz kızartıcı suç da olabilir.
Bir çok duyarlı insan bir araya gelmiş ve Göçmenevinin şartlarının gayri insani olduğunu dile getirmek için protesto yürüyüşü yaptılar.
İşte insanlık bu olsa gerek.
Duyarlılık bu olsa gerek. Hiç tanımadıkları ve hiç de tanıyamayacakları ve karşılaşmayacakları bu insanların mağduriyetini dile getirmek için yollara düşmüşler.
Bir çok insanın pazar günlerini eğlence yerlerinde geçirdikleri
o saatlerde onlar ülkemizde göçmen olarak tutuklu olan hiç tanımadıkları ve sadece insan oldukları için bu insanlara karşı sahiplenme duyguları her duygulu vatandaş gibi beni de çok duygulandırdı.
İnsanları sadece Eşref-i mahluk yani yaradılmışların en şereflisi olarak sevmek hem de karşılıksız sevmek dinimizin emri değil mi?
Ordu'da bir ilke imza atan Sayin Valimizi kutluyorum.
Kimsesizlerin kimsesi olmak çok ulvi bir duygu.