8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ
( ELİ ÖPÜLESİ KADINLAR)
Yazar: Durmuş Yücel.
Biz erkekler olarak kadınları bir ihtiyaç malzemesi, robot, temizlikçi, bulaşıkçı,
çocuk doğuran (kuluçka makinesi) bizim kazancımızı harcarken har vurup harman savuran, gününü gün eden, partilerde balolarda, sinema ve benzeri eğlence yerlerinde zaman ve boş vakit hovardalığı yapan karşı cinsler olarak
görmekteyiz. Söz hakları yoktur, sen ne anlarsın deyip geçiştirir kaile almayız. Bir iş tam zamanında ve eksiksiz olmayınca kıyameti koparırız. Sanki başka ne işin var bir işi de tam yapamamışsın der birde üste çıkmaya çalışırız. O kadın mahcup, bir suç işlemiş gibi el pençe divan bizim ağzımızdan çıkacak bir kelimeyi, beklerler hemen yerine getirmek için. Biz erkekler olarak kadınlarımıza genelde bakışımız millet olarak genelde budur.
Oysaki biz erkekler olarak elimizi vicdanımıza koyup bir düşünsek bu işin böyle olmadığını görürüz gerçeklerle yüzleşmemiz gerektiğini anlarız. Ben kendimden örnek vereyim. Merkeze bağlı bir köyde oturmaktayım. Sabah iş akşam ev yemek sonra kahvehane gece saat 23 gibi gelir yatarım sabah kalkar işe giderim. Birde eşimden örnek vereyim, sabah kalkış saati 06,30 kalkış soba yakılır çay demlenip kahvaltı hazırlanır. Sıra işe gideceklerin uyandırılmasına gelir. 07,30 kahvaltı yapılır saat 08 olmuştur. Giyim kuşam kontrol edilir. Eksikler tamamlanır. Temiz çorap verilir ayakkabı silinir, yola koyuluruz. Sıra hayvanlardadır artık yiyecekleri hazırlanır verilir, sağılır eve giriş 09 şimdi kahvaltı masası toplanır bulaşık yıkanır yataklar düzeltilir, sıra genel temizliğe gelir saat artık 12,30 olmuştur. Tekrar hayvanlar sulanıp yemleri ve yiyecekleri verilir, saat 13,30 kendi yemekleri unutulur. Tarla bahçe işleri odun, kömür yakacak işleri başlar. Odun kesilecek ise kesilir sobanın yanına hazırlanır. 17 gibi tekrar ahır işleri, tekrar yemek hazırlanır.18 gibi ben eve varırım yemek hazırdır. Çayım demli yemeğimi yer, çayımı içer kahvehaneye inerim.19,30kız işten gelir yemeğini yer çayı kahvesi derken saat olur 21, şimdi ütü işleri giyecek sabah hazırlığı derken saat 23 veya 24 gibi yatılır. Bu kadar çalışan hanımlarımıza bir de yükleniriz yazık değimli? Bunlar insan değimli? Erkeklik bu olmasa gerek diye düşünmekteyim. Haklarını bizlere nasıl helal ederler bilemiyorum. Birde şiddete maruz kalıyorlar yazık değimli? Tatil yok, mola yok yorulamazlar, her gün iş, iş, iş, robot olsa dayanamaz bozulur.
Birde çalışan kadınlarımız var işte onların durumu daha vahim hem para kazanım ailesine katkıda bulunuyorlar hem de ailenin bütün işlerinden sorumlu tam bir vefakâr her şeyi kendilerinden feragat ederek herkesi memnun edebilmek için çalışırlar. Ben kendi adıma daha ne işler yaptıkları aklıma gelmiyor. Bu işlerin altından nasıl kalkıyorlar bilemiyorum. Saçlarımı süpürge ettim yinede yaranamadım demeleri bu yüzden olsa gerek.
Kadınlarımızdan söz açılmışken birde(ESKAT)adında bir dernek var.(ordu eğitim kültür sanat ve kadın dayanışma derneği)bu kadar işin arasında zaman ayırıp topluma bir şeyler verebilmek için çırpınan bu hanım kardeşlerimiz üniversitede burs vererek yetim çocukların okumasını vazife edinmişler. Çay düzenleyip gelirini bu çocukların ihtiyaçları için aktarıyorlar. Bu hanım kardeşlerimizle ne kadar iftihar etsek azdır. Haklarını ödememiz mümkün değil, helal olsun siz ve sizin gibi düşünen nadide kadınlarımıza sizlerin ellerinizden öpmek yetmez sizleri baş tacı edip alınlarınızdan öpsek ne kadar teşekkür etsek azdır. Sevgi ve saygılarımla