Bu bugün meclis kürsüsünden duyduğum kelime hazneme ne yazık ki kayıt etmediğim yeni kelime zinciri. Uzun saatler mi düşünmem gerekir ne denmek istendiğini yoksa söylenen öylesine açık ki anlaşılmayacak hiçbir şey yok deyip gülüp geçmek mi lazım.

Aslında konuşulan yer Türkiye Cumhuriyeti"nin parlamentosu olması nedeniyle kim veya hangi amaç içererek söylenmişse o nedenle önemsiyorum.

Başbakan Alevilerle ayni masada oturdu; önce düşünelim Aleviliğin ne olduğunu bilmeyen dünyanın her hangi bir yerinde yaşayan ne düşünür Alevilerle ilgili, Aleviliği ne diye algılar.

Bir kere ayni masada oturulmayacak bir şey.

Acaba masaya konulan bir şey mi? Zararlımı? Yanında oturana zarar mı veriyor? Atlıyor mu üstlerine, yüzyıllardır söylenip süre geldiği gibi sırtlarımı sarı, çok eski değil bundan 20 sene önce partiye ilk girdiğim yıllarda sordukları gibi “kuyruklarımı var.”

Bunu söyleyen yıllardır ulaşabildiğimiz oranda yazdıklarını anlamaya çalıştığımız kendinin araştırmacı olduğunu bildiğimiz bir yazar.

Ayrıca Alevi bir yazar.

Çıktı Alevinin ne olduğu ortaya; Alevi insanmış.

Bende öylesine merak edip, öylesine korktum ki çocukluğumuzdan anımsadığım kapalı bir kutu içinden fırlayan ve korkutan bir şey çıkacak diye düşünmüştüm rahatladım bahsedilen bizlermişiz, biz Alevilermiş.

Bu meclis kürsüsünde karşısında duran insanların beklentilerine yanıt vermek adına, oturduğu yeri insanların sağlamlaştırması adına yapılan bu konuşma ne çok canı acıtıp incitmiştir kim bilir.Son 1 haftadır Alevi geleneğinin özgünlüklerinden sık sık bahsettim; bildiğim kadarıyla yol, edep, erkan, kin, kibir.

DUYDUK DUYMADIK DEMEYİN.

Böyle bir yol, böyle bir kültür, böyle bir inancın sahipleri diyor ki;Başbakan bizle ayni masayı paylaştı.

Başbakan bu ülkenin başbakanı,

Onunla ayni masayı paylaşanlarda bu ülkenin yasalarda eşit yaşamda ise 2. sınıf vatandaşları. muhterem şahsın söylediği gibi Başbakanların, bürokratların hatta askerin, polisin oturduğu masaya oturulup zaman zaman kimliği unutulup gönülleri okşanan Aleviler bu ülkenin diğer vatandaşları gibi onurlu insanları. Bence Başbakanın o masada oturmasından ayni masada oturanlar mutlu oluyorsa  o zaman onur duyacak olan o ülkenin başbakanı olmalı ülkesinde yaşayanları mutlu ettiği için.

Aslında hangi mekanda, hangi biçimde , hangi donanmış masalarda, kimlerle oturursa otursun insanlar yasalarda ve yaşamın içinde o kimlik yok sayılıyorsa bütün bunlar hiçbir şey ifade etmez. Bu demektir ki masalar doluda olsa kuş sütü eksik olmasa da gönül kırık ve sızıntılıysa bu gönülü almak lazım.

Bu masalarda değil yasalarda olacak şey. 13.11.2008

Emel Sungur /Ankara